GÜZELİM DÜNYA
Aylar dertli dertli hüzünlü günler
Bugün yarın derken geçti seneler
Yavaş yavaş tükeniyor daneler
Acırım haline güzelim dünya
Zebaniler her gün başına vurur
Suların kirlenir yeşilin kurur
İnsanca yaşamak böyle mi olur
Üzgünüm haline güzelim dünya
Ekmek tarlaların beton doluyor
Çiçeklerin birer birer soluyor
Yaşam sahneleri terse dönüyor
Yaşam sahneleri terse dönüyor
Yanarım haline güzelim dünya
Kara bulut çökmüş dört bir yanına
Toprakların yolcu deryalarına
Kara taşlar kalır torunlarıma
Ağlarım haline güzelim dünya
Umudum yok bu gün ile yarına
Alacaksın beni güzel bağrına
Çimensiz çiçeksiz boz kırlarına
Utanır yatamam güzelim dünya
Halis KÖROĞLU
1987