GÜZELİM DÜNYA

Aylar dertli dertli hüzünlü günler

Bugün yarın derken geçti seneler

Yavaş yavaş tükeniyor daneler

Acırım haline güzelim dünya

Zebaniler her gün başına vurur

Suların kirlenir yeşilin kurur

İnsanca yaşamak böyle mi olur

Üzgünüm haline güzelim dünya

Ekmek tarlaların beton doluyor

Çiçeklerin birer birer soluyor
Yaşam sahneleri terse dönüyor

Yanarım haline güzelim dünya

Kara bulut çökmüş dört bir yanına

Toprakların yolcu deryalarına

Kara taşlar kalır torunlarıma

Ağlarım haline güzelim dünya

Umudum yok bu gün ile yarına

Alacaksın beni güzel bağrına

Çimensiz çiçeksiz boz kırlarına

Utanır yatamam güzelim dünya

Halis KÖROĞLU

1987